Jak zapracować na szczęście? Rozważania wokół właściwości semantyczno-składniowych czasownika zapracować
Abstrakt
Artykuł poświęcony jest analizie składniowej polskiego czasownika zapracować. Punktem wyjścia dla rozważań jest obserwacja, że walencja czasownika często bywa – niesłusznie – ograniczona do opisu formalnego. Autorka artykułu skupia się na charakterystyce semantycznej, która jej zdaniem jest równie istotna. Autorka podejmuje
próbę skonfrontowania walencji czasowników zapracować i pracować. Przedstawia propozycję, w której czasownik zapracować otwiera trzy pozycje, i dla każdej z nich przybliża charakterystykę semantyczną.
Słowa kluczowe
składnia, semantyka, agens, obiekt
Bibliografia
Buttler, D. (1976). Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny. Walencja wyrazów. Warszawa: PWN.
Danielewiczowa, M. (2010). Schematy zdaniowe – podstawowe kwestie metodologiczne, Poradnik Językowy z. 1, 27–34.
Danielewiczowa, M. (2018). Strukturalne i semantyczne uwarunkowania walencji przymiotników (na materiale polskim), Prace Filologiczne, LXXII, 13–29.
Dróżdż-Łuszczyk, K. (2011). Człowiek się rodzi na pracę, a ptak na latanie. Semantyczno-składniowe a kontekstowe właściwości leksemu PRACOWAĆ, Poradnik Językowy, z. 1, 43–52.
GWJP – Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia t. 2, (red.) R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, Warszawa 1999: PWN.
Szupryczyńska, M. (1996). Pozycja składniowa frazy celownikowej w zdaniu polskim, Toruń: Top Kurier.
Zaron, Z. (2009). Problemy składni funkcjonalnej. Warszawa: Bel Studio.
Słowniki:
ISJP – Inny słownik języka polskiego, t.2, (red.) M. Bańko, Warszawa 2000;
USJP – Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 4, (red.). S. Dubisz, Warszawa 2008;
WSJP – Wielki słownik języka polskiego, (red.) P. Żmigrodzki, https://wsjp.pl/
Wydział Polonistyki, Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0002-7465-4379
