CALL FOR PAPERS 1/2025

2024-06-11

Wokół zwrotu ludowego w literaturze i kulturze dla dzieci i młodzieży

W polskim dyskursie humanistycznym już od przynajmniej dekady regularnie problematyzowane są takie terminy jak „historia ludowa” czy „zwrot ludowy”. Katarzyna Chmielewska (2021, s. 307) zwraca uwagę, że „[h]istorie ludowe są zanurzone we współczesnym nurcie kulturowym, który budzi żywy oddźwięk społeczny”. Za ten swoisty „oddźwięk społeczny” uznać można szereg tekstów kultury, dla których centralnym punktem odniesienia jest kultura tradycyjna. W ich poczet zaliczyć można nie tylko m.in. Ludową historię Polski (2020) Adama Leszczyńskiego, Chłopki. Opowieść o naszych babkach (2023) Joanny Kuciel-Frydryszak, Nieprzezroczyste. Historie polskiej fotografii (2023) Agnieszki Pajączkowskiej, lecz także różnomedialne tematyzacje zagadnienia, by wspomnieć o filmach Chłopi (2023, reż. DK Welchman i Hugh Welchman), Kos (2023, reż. Paweł Maślona) i serialu 1670 (2023, reż. Maciej Buchwald i Konrad Kądziela). (wiecej)

2/2024 - przedłużony nabór tekstów

2024-06-03

Przesuwamy do 30 czerwca ostateczny termin zgłaszania artykułów do numeru "Ciało i cielesność – reprezentacje i dyskursy w tekstach kultury o dzieciństwie i dorastaniu". Czekamy również na artykuły do działów „Varia” i „Recenzje”.

CALL FOR PAPERS 2/2024

2024-01-31

Ciało i cielesność – reprezentacje i dyskursy w tekstach kultury o dzieciństwie i dorastaniu

Żyjemy w rzeczywistości, w której ciało stanowi nie tylko temat dyskusji, lecz także przestrzeń napięć. Przekaz medialny na temat cielesności jest ambiwalentny. Z jednej strony, zalewani jesteśmy wizerunkami wysportowanych ciał, przefiltrowanych twarzy influencerek, reklamami, w których modele i modelki epatują swoją młodością i atrakcyjnością. Z drugiej zaś, pozornie dowartościowane ciało pozostaje tematem tabu. Choć upowszechniana masowo kultura popularna staje się coraz bardziej inkluzywna, wciąż dość niechętnie mówimy o chorobach, niepełnosprawności, starości czy trudnych relacjach z ciałem; słowem - o wszystkich ciałach, które nie mieszczą się w ogólnie przyjętym kanonie piękna. Status quo próbują zmienić ruchy społeczne, takie jak ciałopozytywność czy ciałoneutralność. (więcej)

CALL FOR PAPERS 1/2024

2023-08-31

Dzieciństwo, dorastanie i technologia – wokół kultury (dla) pokolenia Z i generacji Alfa

W kolejnym numerze chcemy podjąć temat relacji między dzieciństwem i adolescencją a nowymi technologiami oraz mediami społecznościowymi w kontekście kultury (dla) młodych odbiorców i odbiorczyń; w odniesieniu zarówno do faktycznego status quo, jak i do kulturowych rekonstrukcji tych relacji (filmów, seriali, gier wideo, muzyki, sztuk wizualnych, literatury, fan fiction itd.). Charakteryzując tzw. pokolenie Z, Agnieszka Całek dowodziła, że są to osoby urodzone „już w czasach istnienia powszechnego dostępu do komputerów, internetu i technologii mobilnych. Generacja [ta] jest pierwszą, która nie musiała się uczyć korzystania z tych zdobyczy postępu mechanicznie, ale wychowywała się i socjalizowała w środowisku telefonów komórkowych, ciągłego dostępu do sieci i mediów społecznościowych” (2021, s. 105). Przedstawicieli i przedstawicielki pokolenia Z można więc określić mianem „cyfrowych tubylców 2.0” (Kosacka, 2020, s. 51). Zazwyczaj w wieku przedszkolnym mają już za sobą pierwsze doświadczenia z nowoczesną technologią (Kowaluk-Romanek, 2019, s. 194). Redaktorka naukowa monografii Dziecko – media – rozwój. O konsekwencjach obecności mediów w życiu dziecka wskazuje wręcz, że „pierwszy kontakt dziecka z mediami rejestrujemy zwykle w życiu płodowym” (Bednarska, 2020, s. 9). (więcej)