Bohemizm czy rutenizm – o wyrazie huba, hubka 1. bot. ‘grzyb na drzewach, Polyporus’, 2. ‘wysuszona huba do rozniecania ognia’, 3. ‘grzyby’

AGM – Atlas gwar mazowieckich. (1971–1992). t. I, Horodyska-Gadkowska, H., Strzyżewska-Zaremba, A. (oprac.), t. II–X Kowalska, A., Strzyżewska-Zaremba, A. (oprac.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

AJKLW – Sobierajski, Z., Burszta, W. (red.). Atlas języka i kultury ludowej Wielkopolski I–X. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

AJPP – Małecki, M., Nitsch, K. (1934). Atlas językowy polskiego Podkarpacia. Kraków: Polska Akademja Umiejętności.

Bańkowski SE – Bańkowski, A. 2000. Etymologiczny słownik języka polskiego I–II. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bartnicka-Dąbkowska, B. (1964). Polskie ludowe nazwy grzybów. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Berneker SEW – Berneker, E. K. (1908–1913). Slavisches etymologisches Wörterbuch. Heidelberg: Carl Winter.

Boryś SE – Boryś, W. (2005). Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Brückner SE – Brückner, A. (1957). Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna.

Cechosz-Felczyk, I. (2004). Słownictwo gwary Oleszkowiec i Hreczan (Greczan) na Podolu. Kraków: Wydawnictwo Lexis.

Czyżewski, F. (1990). Zapożyczenia ukraińskie w gwarach b. powiatu włodawskiego, Studia nad polszczyzną kresową IV. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 81–101.

Dal – Даль, В. И. (1955–1956). Толковый словарь живого великорусского языка I–IV. Москва: М. О. Вольф.

Dejna AtlKiel – Dejna, K. (1962–1968). Atlas gwarowy województwa kieleckiego I–VI. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe.

Dzięgiel, E. (2012). Archaizmy a interferencje w kontaktach języków blisko spokrewnionych (przykład polsko-ukraiński). W: Z polskich studiów slawistycznych, seria XII. Językoznawstwo. Warszawa: Polska Akademia Nauk – Wydział I Nauk Humanistycznych i Społecznych. Komitet Słowianoznawstwa, 13–19.

Fraszka – Polska fraszka mieszczańska. (1948). Badecki, K. (oprac.). Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

Gebauer, J. (1903–1916). Slovník staročeský I–II. Praha: Academia.

Gospodarstwo – Gospodarstwo jezdeckie, strzelcze i myśliwcze z doświadczenia N.N. szlachcica napisano roku pańskiego 1600, a teraz świeżo z dozwoleniem starszych do druku podane, 1690, Poznań: s.n.

Greń, Z., Krasowska, H. (2008). Słownik górali polskich na Bukowinie. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy SOW.

Hrinčenko (Грінченко, Б.) (1907–1909). Словарь української мови I–IV. Київ: Киевская старина.

HSBM – Аркадь, Я., Жураўскі, А., Булыка, М. (red.) (1982–2017). Гістарычны слоўнік беларускай мовы I–XXXVII. Мінск: Навука і тэхніка.

Janiak, B. (1995). Polsko-ukraińskie związki językowe na przykładzie gwary Niemirowa nad Bugiem: fonetyka, fonologia, słownictwo. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Jungmann, J. (1835–1839). Slovník česko-německý I–V. Praha: V knížecí arcibiskupské knihtiskárně, u Jozefy vdovy Fetterlové, řízením Václava Špinky.

Karłowicz SWO – Karłowicz, J. (1894–1905). Słownik wyrazów obcego a mniej jasnego pochodzenia używanych w języku polskim t. I: A–E, 1894. t. II: F–K, 1897. t. III: L–N. 1905, Kraków: nakładem autora.

Kość, J. (2000). Archaizmy a interferencje w strefie polsko-ukraińskich kontaktów językowych. Slavia Orientalis XLIX, 3. Polska Akademia Nauk – Wydział I Nauk Humanistycznych i Społecznych. Komitet Słowianoznawstwa, 451–462.

Kremer, A. [1870] (1999). Słowniczek prowincjonalizmów podolskich. W: Rieger, J. (red.). Język polski dawnych Kresów Wschodnich. t. 2: Studia i materiały. Warszawa: „Semper”, 259–340.

Linde, S. B. (1854–1860). Słownik języka polskiego, t. I–VI. Lwów, wyd. 3. fotoofsetowe, Warszawa (1951): Państwowy Instytut Wydawniczy.

Lwów 2015 – Słownictwo gwarowe przesiedleńców z Ukrainy. Słownik porównawczy kilku wsi we Lwowskiem. Z materiałów zebranych pod kierunkiem W. Paryla (2015). Czarnecka, K., Kowalska, D. A., Rudolf-Ziółkowska, E. (oprac.), Czarnecka, K., Kowalska, D. A. (red.). Kraków: Wydawnictwo Lexis.

Łopaciński, H. (1899). Przyczynki do nowego języka polskiego. Prace Filologiczne V, 681–976.

MAGP – Mały atlas gwar polskich. (1957–1970), oprac. Pracownia Atlasu i Słownika Gwar Polskich Zakładu Językoznawstwa PAN w Krakowie pod kier. Nitscha, K., od t. III pod kier. Karasia, M., Stamirowskiej, Z., od t. IX pod kier. Karasia, M., I–XIII. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Nitsch, K. (1947). Uwagi do artykułu E. Słuszkiewicza, Język Polski XXVII, 116–117.

NSJP – Lehr-Spławiński, T. (red.) (1938–1939). opracowanie zbiorowe. Nowy słownik języka polskiego, Warszawa: Księgarnia Wydawnicza Trzaska, Evert, Michalski.

OKDA 5 – Общекарпатский диалектологический атлас, вып. 5 (1997). Ripka, I. (red.). Bratislava: Veda – Vydavateľstvo Slovenskej Akadémie Vied.

Pamiętniki Janczara, czyli Kronika turecka Konstantego z Ostrowicy napisana między r. 1496 a 1501 (1912). Wydał Jan Łoś. Kraków: Wydawnictwo Akademii Umiejętności w Krakowie.

Paryl, W., Mieszczankowska, M. (współprac.). (2004). Słownik gwary przesiedleńców ze wsi Tuligłowy koło Komarna. Kraków: Wydawnictwo Lexis.

Pelcowa, H. (1994). Mazowizmy leksykalne w gwarach Lubelszczyzny. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Pelcowa, H. (1997). Słownictwo wschodniosłowiańskie w gwarach Polski środkowo-wschodniej w świetle związków językowych polsko-ukraińskich. W: Czyżewski, F., Łesiów, M. (red.). Ze studiów nad gwarami wschodniosłowiańskimi w Polsce. („Rozprawy Slawistyczne” 12). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 189–211.

Pelcowa, H. (2001). Interferencje leksykalne w gwarach Lubelszczyzny. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Rączaszek-Leonarda, J., Tatjewski, M., Svobodova, D., Bańko, M. (2016). Nie całkiem obce. Zapożyczenia wyrazowe w języku polskim i czeskim. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Rieger, J. (2002). Zapożyczenia i ich funkcjonowanie w języku mniejszości (na przykładzie gwar polskich na Ukrainie i gwar ukraińskich w Polsce). W: Z polskich studiów slawistycznych, seria X, Językoznawstwo. Warszawa: Komitet Słowianoznawstwa i Komitet Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, 199–206.

Rieger, J. (2011). Ukraińskie interferencje w słownictwie polszczyzny w Galicji. W: Ісаєвич, Я., Мозер, М., Хобзей, Н. (red.), Українська мова в Галичині: історичний вимір. Львiв: Національна академія наук України, Інститут українознавства iменi Івана Крип’якевича.

RóżnSłow – Maryniakowa, I., Rembiszewska, D. K., Siatkowski, J. (2015). Różnojęzyczne słownictwo gwarowe Podlasia, Suwalszczyzny i północno-wschodniego Mazowsza. Warszawa: Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk.

Rytter, G. (1992). Wschodniosłowiańskie zapożyczenia leksykalne w polszczyźnie XVII wieku. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

SGP – Słownik gwar polskich, 1977–, oprac. Zakład Dialektologii Polskiej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie pod kier. Karasia, M., od t. II pod kier. Reichana, J., od t. VI pod kier. Okoniowej, J., od t. IX pod kier. Kucharzyk, R. Wrocław – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.

SGPK – Karłowicz, J. (1900–1911). Słownik gwar polskich I–VI. Kraków: Akademia Umiejętności.

Siatkowski BFJP – Siatkowski, J. (1965–1970). Bohemizmy fonetyczne w języku polskim I–II. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

SJPD – Doroszewski, W. (red.) (1958–1969). Słownik języka polskiego I–XI. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Sławski SE – Sławski, F., (1952–1982), Słownik etymologiczny języka polskiego I–V, Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego.

SPXVI – Słownik polszczyzny XVI wieku. (1966–). Mayenowa, M. R. (Pepłowski, F., Mrowcewicz, K.) (oprac.). Wrocław. Zakład Narodowy im. Ossolińskich; Warszawa: Instytut Badań Literackich [od t. XXIII].

SPZB – Слоўнiк беларускiх гаворак паўночна-заходняй Беларусi i яе пагранiчча у пяцi тамах. (1979–1986). Мацкевiч Ю. Ф. (red.), т. I–V. Мiнск: Навука i тэхніка.

SRJ XI–XVII – Словарь русского языка XI–XVII вв. (1975–). Бархударов, С. Г. (Филин, Ф. П., Шмелев, Д. Н., Богатова, Г. А., Крысько, В. Б., Крив¬ко, Р. Н.) (red.). Москва: Наука; Российская Академия Наук [od t. XXIX].

SRJ XVIII – Словарь русского языка XVIII века. (1984–). Сорокин, Ю. С. (Петрова, З. М.) (red.). Ленинград (Санкт-Петербург): Наука.

SSRLJ – Словарь современного русского литературного языка. (1950–1965). Филин Ф. П. (red.). I–XVII. Москва – Ленинград: Издательство Академии Наук СССР; Наука [od t. XVI].

SStp – Słownik staropolski. (1953–2004). Urbańczyk, S. (red.). I–XI. Warszawa; Wrocław; Kraków: Polska Akademia Nauk (Instytut Języka Polskiego). [Warszawa t. I, Wrocław t. II–IX, Kraków t. X–XI, Instytut Języka Polskiego t. X–XI].

SUM – Словник української мови. (1970–1980). Білодід, І. К. (red.). I–XI. Київ: Наукова думка.

SUM XVI–XVII – Словник української мови XVI – першої половини XVII ст. (1994–). Гринчишин, Д. Г. Львiв: Нацiональна Академiя Наук України.

SW – Słownik języka polskiego. (1908–1927). Karłowicz, J., Kryński, A., Niedźwiedzki, W. (red.). I–VIII. Warszawa (tzw. Słownik warszawski): Nakładem Prenumeratorów (i Kasy im. Mianowskiego), Wydawnictwo Kasy Pomocy dla Osób Pracujących.

SWil – Słownik języka polskiego (1861). Zdanowicz, A., Bohusz Szyszko, M. i in. (oprac.). I–II. Wilno: Wydany staraniem i kosztem Maurycego Orgelbranda.

SXVII–XVIII – Elektroniczny słownik języka polskiego XVII w. i 1. połowy XVIII wieku, https://sxvii.pl/ [11 II 2020].

Tarnopol 2007 – Słownictwo gwarowe przesiedleńców z Ukrainy. Słownik porównawczy kilku wsi w Tarnopolskiem, z materiałów zebranych pod kierunkiem Władysława Paryla. Czarnecka, K., Kowalska, D., Rudolf-Ziółkowska, E. (oprac.). Rieger, J. (red.). Kraków: Lexis.

TSBM – Тлумачальны слоўнік беларускай мовы. (1977–1984). Атраховіч, К.К. (Кандрат Крапіва) (red.). I–V. Мінск: Выдавецтва «Беларуская Савецкая Энцыклапедыя» iмя Петруся Броўкi.

Tymčenko (Тимченко, Є.). (1930). Історичний словник українського язика, т. А–Ж. Харкiв – Київ: Українська радянська енциклопедія.

Wróbel, H. (1962). Związki staroczesko-polskie w terminologii botanicznej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach, Sekcja Językoznawstwa – Prace Katedry Języka Polskiego II. Katowice: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Katowicach, 105–137.

Zdaniukiewicz, A. A. (1972). Gwara Łopatowszczyzny: fonetyka, fleksja, słownictwo. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Яворська, Ю. Л. (1991). Польсько-українська інтерференція в польських говірках Житомирщини. W: Дослідження з української діалектології: Зб. наук. праць. Редкол. Гриценка, П. Київ: Наукова думка, 166–181.

Transliteration

Dal – Dal', V. I. (1955–1956). Tolkovyj slovar'живого velikorusskogo iazyka I–IV. Moskva: M. O. Vol'f.

Hrinčenko (Hrinchenko, B.) (1907–1909). Slovar′ ukraïns′koï movy I–IV. Kyïv: Kyevskai͡a staryna.

HSBM – Arkad′, I͡A., Z͡Huraŭski, A., Bulyka, M. (Ed.) (1982–2017). Histarychny sloŭnik belaruskaĭ movy I–XXXVII. Minsk: Navuka i tėkhnika.

OKDA 5 – Obshchekarpatskiĭ dialektologicheskiĭ atlas, vol. 5 (1997). Ripka, I. (Ed.). Bratislava: Veda – Vydavateľstvo Slovenskej Akadémie Vied.

Rieger, J. (2011). Ukraińskie interferencje w słownictwie polszczyzny w Galicji. In: Isai͡evych, I͡A., Mozer, M., Khobzeǐ, N. (Ed.), Ukraïns′ka mova v Halychyni: istorychnyǐ vymir. L′viv: Nat͡sional′na akademii͡a nauk Ukraïny, Instytut ukraïnoznavstva imeni Ivana Kryp’i͡akevycha.

SPZB – Sloŭnik bielaruskich havorak paŭnočna-zachodniaj Bielarusi i jaje pahraničča u piaci tamach. (1979–1986). Mackievič Ju. F. (Ed.), vol. I–V. Minsk: Navuka i technika.

SRJ XI–XVII – Slovarʹ russkogo i͡azyka XI–XVII vv. (1975–). Barhudarov, S. G. (Filin, F. P., Šmelev, D. N., Bogatova, G. A., Krysʹko, V. B., Krivko, R. N.) (Ed.). Moskva: Nauka; Rossijskaâ Akademiâ Nauk [from v. XXIX].

SRJ XVIII – Slovarʹ russkogo i͡azyka XVIII veka. (1984–). Sorokin, I͡U. S. (Petrova, Z. M.) (Ed.). Leningrad (Sankt-Peterburg): Nauka.

SSRLJ – Slovarʹ sovremennogo russkogo literaturnogo i͡azyka. (1950–1965). Filin F. P. (Ed.). I–XVII. Moskva – Leningrad: Izdatelʹstvo Akademii Nauk SSSR; Nauka [from vol. XVI].

SUM – Slovnyk ukraïns′koï movy. (1970–1980). Bilodid, I. K. (Ed.). I–XI. Kyïv: Naukova dumka.

SUM XVI–XVII – Slovnyk ukraïns′koï movy XVI – pershoï polovyny XVII st. (1994–). Hrynchyshyn, D. H. L′viv: Nat͡sional′na Akademii͡a Nauk Ukraïny.

TSBM – Tlumachal′ny sloŭnik belaruskaĭ movy. (1977–1984). Atrakhovich, K.K. (Kandrat Krapiva) (Ed.). I–V. Minsk: Vydavetstva «Belaruskai͡a Savetskai͡a Ėntsyklapedyi͡a» imi͡a Petrusi͡a Broŭki.

Tymčenko (Tymchenko, I͡E.). (1930). Istorychnyǐ slovnyk ukraïns′koho i͡azyka, vol. A–Z͡H. Kharkiv – Kyïv: Ukraïns′ka radi͡ans′ka ent͡syklopedii͡a.

I͡Avors′ka, I͡U. L. (1991). Pol′s′ko-ukraïns′ka interferent͡sii͡a v pol′s′kykh hovirkakh Z͡Hytomyrshchyny. In: Doslidz͡henni͡a z ukraïns′koï dialektolohiï: Zb. nauk. prat͡s′. Redkol. Hryt͡senka, P. Kyïv: Naukova dumka, 166–181.