Russian real estate owners on Bulgarian Black Sea Coast: culture and ethnic relations (the case of Tsarevo)
Abstrakt
Russian real estate owners in Bulgaria are about 300–500,000 people. This figure exceeds the number of Russian immigrants in Bulgaria in the period 1917–1922 by over 10 times. They are concentrated predominantly in the Black Sea Coast region forming a specific ethnic group gradually strengthening their presence in the local cultural context. The present research is based on fieldwork conducted in the town of Tsarevo, SE Bulgaria (2013–2018), interviews, participant observation, and media data. Ethnic relations between the two communities are analyzed in the context of cultural proximity, shared Orthodox faith, linguistic similarity, and the long and complicated history of Russian–Bulgarian relations. Against the background of these positive factors, strict maintenance of ethnic boundaries, practices of disrespecting local rules, politicizing everyday communication, and strategies of deliberate isolation of Russians from local Bulgarians are registered.
Słowa kluczowe
Russians; second homes; ethnic identity; ethnic stereotypes; ethnic relations; Bulgarian-Russian relations; interviews
Bibliografia
Åkerlund, U. et al. (2015). Second home governance in the EU: in and out of Finland and Malta. Journal of Policy Research in Tourism, Leisure and Events, 7:1, 77–97, DOI: 10.1080/19407963.2014.933229.
Appadurai, A. (1996). Modernity at Large: Cultural Dimensions of Globalization. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Barth, Fr. (1969). Ethnic groups and boundaries. The social organization of culture difference. Oslo: Universitetsforlaget.
Benson, M.; O’Reilly, K. (2009). Migration and the search for a better way of life: A critical exploration of lifestyle migration. The Sociological Review 57: 608-25.
Bulgarian National Radio: Little Moscow – a Russian quarter in Pomorie, 23.10.2013 https://bnr.bg/radiobulgaria/post/100238805/malkata-moskva-ruski-kvar- tal-v-pomorie.
Croucher, S. (2009). The Other Side of the Fence: American Migrants in Mexico. Austin: University of Texas Press.
Glinkina, S. et al. (2001). Crime and corruption. In: L. R. Klein & M. Pomer (eds.), The new Russia: Transition gone awry, 233–250. Redwood City, CA: Stanford University Press.
Hall, M.C.; Müller, D.K. (2004). Introduction: Second homes, curse or blessing? Revisited. In: Hall, M.C.; Müller, D.K. (eds.), Tourism, mobility and second homes: Between elite landscape and common ground, Clevedon: Channel View, 3–14.
Hannonen, O. et al. (2015). Borders and Second Home Tourism: Norwegian and Russian Second Home Owners in Finnish Border Areas. Journal of Borderlands Studies http://dx.doi.org/10.1080/08865655.2015.1012736.
Hassel, J. (1991). Russian Refugees in France and the United States between the World Wars. Transactions of the American Philosophical Society, N. S. 81 (7), 1–96.
Jaakson, R. (1986). Second-home domestic tourism. Annals of Tourism Research, 13, 367–391. doi: 0160 –7383/86 $3.00+.00.
Janoschka, M. (2009). The contested spaces of lifestyle mobilities: Regime analysis as a tool to study political claims in Latin American retirement destinations. Die Erde 140 (3), 251–74.
Janoschka, M.; Heiko, H. (2014). Contested spatialities of lifestyle migration. Approaches and research questions. In: Janoschka, M.; Haas, H. (eds.), Contested Spacialities, Lifestyle Migration and Residential Tourism, 1–12. London, Routledge.
Kaltenborn, B.P. (1998). The alternate home – motives for recreation home use. Norsk Geografisk Tidsskrift, 52, 121–134. doi:10.1080/00291959808552393.
Konstantinov, Y. (2015). Russian Real Estate Acquisition as a Feature of the “Two Lane” Model of Social Development in post-Soviet Russia. Lecture read to ‘Pre-emptive Diasporas: Russian Middle-Class Real Estate Owners Abroad’. Research Initiation Workshop of the Uppsala Centre for Russian and Eurasian Studies (UCRS), Uppsala University, 17–21.08.2015, Burgas (Bulgaria), manuscript.
Krasteva-Blagoeva, E.; Bogueva, D. (2020). Balkan Food Cultures and Traditions. In: Gostin, A.; Kakurinov, V.; Bogueva, D. (eds.). Nutritional and Health Aspects of Food in the Balkans. Elsevier, in print.
Lipkina, O. (2013). Motives for Russian Second Home Ownership in Finland. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism 13(4): 299–316. http:// dx.doi.org/10.1080/15022250.2013.863039.
Lovell, S. (2003). Summerfolk: A history of the dacha, 1700–2000. Ithaca, NY: Cornell University Press.
Malyshkina, D. (2010). Russian’s private international real estate investments: Decision making process. MA Thesis. Stockholm: KTH, Department of Real Estate and Construction Management.
McIntyre, N. (2009) Rethinking amenity migration: Integrating mobility, lifestyle and social-ecological systems. Die Erde 140(3): 229–50.
Müller, D.K. (1999). German second home owners in the Swedish countryside: On the internationalizationof the leisure space. Umea: Department of Social and Economic Geography.
Shleifer, A.; Treisman, D. (2004). A normal country. Foreign Affairs, 83, 20–38.
Southworth, C. (2006). The dacha debate: Household agriculture and labor markets in Post-Socialist Russia. Rural Sociology, 71, 451–478. doi: 10.1526/003601106778070671.
Talev, I. (1973). Some Problems of the Second South Slavic Influence in Russia. München.
Wort, D.S. (1983). The “Second South Slavic Influence” in the History of the Rus- sian Literary Language. American Contribution to the Ninth International Congress of Slavists. Columbus, vol. 1 (Linguistics), 349–372.
Кёсева, Цв. (2008). Болгария и русская эмиграция 1920–1950-е годы. Москва: Библиотека-фонд «Зарубежье»: Русский путь.
Transliteration
Këseva, T͡Sv. (2008). Bolgarii͡a i russkai͡a ėmigrat͡sii͡a 1920–1950-e gody. Moskva: Biblioteka-fond «Zarubezhʹe»: Russkiĭ putʹ.
New Bulgarian University Bułgaria
https://orcid.org/0000-0002-1622-8398
Evgenia Krasteva-Blagoeva jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Antropologii Nowego Uniwersytetu Bułgarskiego w Sofii. Jej zainteresowania badawcze obejmują kulturę konsumpcyjną, etnografię socjalizmu i postsocjalizmu, antropologię miejską, wspólnoty i tożsamości na Bałkanach, nazewnictwo i nadawanie imion. Członek Komitetu Wykonawczego Międzynarodowego Stowarzyszenia Antropologii Europy Południowo-Wschodniej InASEA (2007–2014, 2016–2018) oraz wybrana na przewodniczącego InASEA (2014–2016). Dwukrotnie wykładała gościnnie w Instytucie Etnologii Uniwersytetu Ludviga Maximiliana w Monachium oraz na Letniej Szkole Antropologii Bałkańskiej Konitsa (2006, 2008). Kierownik projektów badawczych takich jak “Fast Food and Slow Food Culture in the Beginning of 21st Century” oraz “New Consumer Practices: Anthropological Perspectives”. Autorka książki The Personal Name in Bulgarian Tradition (1999, w języku bułgarskim), redaktor naczelny Approaching Consumer Culture. Global Flows and Local Contexts. Springer, 2018; autorka ponad 30 artykułów w recenzowanych czasopismach oraz tomów redagowanych w języku angielskim i niemieckim.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
PRAWA AUTORSKIE
Rocznik „Zeszyty Łużyckie” jest wydawany na licencji niewyłącznej: Creative Commons - Uznanie autorstwa 3.0 PL (CC-BY)
(https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/legalcode). Przesłanie artykułu oznacza zgodę na jego udostępnienie na tej licencji. Licencja zostaje udzielona Wydawnictwom Uniwersytetu Warszawskiego na 5 lat (po upływie tego terminu przekształca się w zgodę udzieloną na czas nieoznaczony) na następujące pola eksploatacji:
• utrwalanie i zwielokrotnianie w dowolnej liczbie egzemplarzy (w tym w tłumaczeniu na inne języki) w znanych w dniu zawarcia niniejszego porozumienia technikach: drukiem w dowolnej formie, techniką cyfrową, techniką reprograficzną, za pomocą zapisu magnetycznego, zapisu na kliszy fotograficznej, oraz wprowadzania egzemplarzy do obrotu;
• wprowadzanie do sieci komputerowej Wydawcy;
• publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, a w szczególności rozpowszechnianie w sieciach informatycznych, w tym komputerowych (Internet, sieci lokalne), telefonicznych oraz innych znanych w chwili zawarcia niniejszej umowy;
• najem, użyczanie;
• nadawanie za pomocą wizji i/lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej przez stacje naziemne bądź satelitarne;
• kopiowanie i powielanie w technologiach fotomechanicznych lub innych znanych w dniu zawarcia porozumienia;
• publiczne odtwarzanie;
• wykorzystywanie do celów reklamowych i promocyjnych, w tym w sieciach informatycznych.
