Why Was Słowacki “Writing after Mickiewicz”? About a Genesian Message of the Epic Fragment [“Konrad Wallenrod”] [“Konrad Wallenrod”]
Abstract
In his epic paraphrase of Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], Słowacki did not polemise with Mickiewicz’s poem. He rather discovered and explained the genesian sense of its content. It’s hard to call this “rewriting Mickiewicz”, as it has been described by Alina Witkowska. One can rather interpret it as creating a genesian narrative using the content and style of Mickiewicz’s works. In the second half of the 1840s, the author of Dziady [Forefathers’ Eve], Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], and Pan Tadeusz [Sir Thaddeus] stopped interesting Słowacki as an individual of extraordinary worldview, imagination, and talent. He became instead one of many significant, homeric voices of the “spirit of the world”, spirit of the history. However, in his genesian narrative Słowacki used not only Mickiewicz’s texts, but also those of his own. Moreover, he used works of other masters in whom he recognised signs of prophetism: Homer, Dante, Ariosto, Shakespeare, Calderon, etc. In the epic fragment [Konrad Wallenrod] [Konrad Wallenrod], he presented a collective vision of Lithuanian bards – midair knights, who foretell ground-breaking events that were to happen in Lithuania. This vision is an evidence that the prophetic song, as a revelation of secrets of God or the spirit of history, does not belong to only one singer. On the contrary, reading and explaining the revealed truths is a collective task.
Keywords
prophetism; vision; spirit; bard; knight; Wallenrod; Lithuania
References
Bachtin, Michał, Problemy literatury i estetyki, tłum. W. Grajewski, Warszawa 1982.
Bąk, Magdalena, Twórczy lęk Słowackiego. Antagonizm wieszczów po latach, Katowice 2013.
Chmielowski, Piotr, Co sądził Słowacki o „Konradzie Wallenrodzie”, „Tygodnik Ilustrowany” 1894, nr 27.
Homer, Iliada, tłum. F. K. Dmochowski, oprac. T. Sinko, Wrocław 2004.
Janion, Maria, Życie pośmiertne Konrada Wallenroda, Warszawa 1990.
Kalendarz życia i twórczości Juliusza Słowackiego, oprac. E. Sawrymowicz, wsp. S. Makowski, Z. Sudolski, Wrocław 1960.
Kleiner, Juliusz, Juliusz Słowacki. Dzieje twórczości, Kraków 1999, t. 1–4.
Kridl, Manfred, Antagonizm wieszczów, Warszawa 1925.
Makowski, Stanisław, „Pan Tadeusz” Juliusza Słowackiego, „Poezja” 1984, nr 11–12.
Mickiewicz, Adam, Dzieła, red. Z. J.Nowak, Z. Stefanowska,Cz.Zgorzelski, t. 2: Poematy, oprac. W. Floryan, wsp. K. Górski, Cz. Zgorzelski, Wydanie Rocznicowe 1798–1998, Warszawa 1994.
Piwińska, Marta, Juliusz Słowacki od duchów, Warszawa 1992.
Podhorski-Okołów, Leonard, Realia Mickiewiczowskie, Warszawa 1999.
Słowacki, Juliusz, Dzieła wszystkie, red. J. Kleiner, Wrocław 1952–1976, t. 1–17.
Słowacki, Juliusz, Raptularz 1843–1849, oprac. M. Troszyński, Warszawa 1996.
Tomkowski, Jan, Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej, Warszawa 1984.
Witkowska, Alina, Jak Słowacki pisał Mickiewicza, w: Słowacki mistyczny. Propozycje i dyskusje sympozjum, Warszawa 10–11 grudnia 1979, red. M. Janion, M. Żmigrodzka, Warszawa 1981.
Wkręgu bliskich poety. Listy rodziny Juliusza Słowackiego, oprac. S. Makowski, Z. Sudolski, red. E. Sawrymowicz, Warszawa 1960.
Wyka, Kazimierz, W kręgu „Genezis z Ducha”, „Pamiętnik Literacki” 1955, nr 4.
University of Warsaw Poland
https://orcid.org/0000-0001-7778-856X
dr hab., profesor Uniwersytetu Warszawskiego, zajmuje się historią literatury oraz komparatystyką. Jego zainteresowania koncentrują się wokół twórczości Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego. Obejmują związki literatury z różnymi tradycjami kulturowymi, przede wszystkim tymi, które rozwijały się na tzw. obszarach kresowych dawnej Rzeczypospolitej, a także relacje między poezją i malarstwem, słowem i obrazem. Jest autorem książek: „Słońc ogromnych kręgi...” Malarskie inspiracje Słowackiego (2002), Tradycja bizantyjska w twórczości Mickiewicza (2009), Pogranicza romantyzmu – romantyzm pogranicza (2016) oraz licznych artykułów ogłaszanych w książkach i czasopismach, a także redaktorem prac zbiorowych: Religie i religijność w literaturze i kulturze romantyzmu (2008), Śladami romantyków (2010), Tradycje bizantyjskie. Romantyzm i inne epoki (2014), Romantyzm warszawski 1815–1864 (2016), Życie codzienne romantyków (2017).
All articles presented on the pages of “Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo” ("Philological Studies. Literary Research”) are published in open access under a Creative Commons Attribution 3.0 PL (CC-BY) 
