W kręgu dwudziestowiecznej dystopii. O czytaniu powieści „Otok snova” Damira Miloša
Abstrakt
The article is an attempt to show the novel Otok snova (Island of Dreams,1996) by Damir Miloš as an example of a dystopian text. The author portrays the presented world of the book, first, as a postmodern consumer space where the pursuit of attractions is a dominant human activity, second, she presents the same picture through the prism of hyperbolic deformation. In the novel the original idyll takes the contours of hell, as she suggests. However, the reflection does not finish in a defeatist way. The author indicates a possibility of transition from dystopia to micro-utopia, but only in the case of reading the novel in the context of other works written by Damir Miloš.
Słowa kluczowe
literatura dystopijna; utopia; mikroutopia; współczesna literatura chorwacka; proza insularna
Bibliografia
Bauman Zygmunt. 2013. Ponowoczesność jako źródło cierpień. Warszawa: Wydawnictwo Sic!.
Booker Keith. 1994. The Dystopian Impulse in Modern Literature, Fiction as Social Criticism. Westport: Greenwood Press.
Cataluccio Francesco M. 2006. Niedojrzałość. Choroba naszych czasów. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Czaplińska Joanna. 2001. Dziedzictwo robota. Współczesna czeska fantastyka naukowa. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Duda Katarzyna. 1995. Antyutopia w literaturze rosyjskiej XX wieku. Kraków: Wydawnictwo Platon.
Freedman David Noel. 1992. The Anchor Bible Dictionary. Volume 1 (A−C). New York: Dobleday.
Huizinga Johan. 2007. Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Jarzębski Jerzy. 2002. Futurologia i chichot diabła. W Kongres futurologiczny − ze wspomnień Ijona Tichego, red. Lem Stanisław, 127-128. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Jeziorska-Haładyj Joanna. 2007. Poetyka współczesnej powieści dystopijnej (na przykładach z najnowszej prozy brytyjskiej)". Obóz 47 : 169.
Kerényi Karl. 2008. Dionizos. Archetyp życia niezniszczalnego.Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Kołakowska Katarzyna. 2011. Orficki charakter poematu Empedoklesa. W Orfizm i jego recepcja w literaturze, sztuce i filozofii, red. Kołakowska Katarzyna. Kraków − Lublin: Wydawnictwo Homini: Wydawnictwo KUL.
Krokiewicz Adam. 1947. Studia orfickie. Warszawa: Biblioteka Meandra 3 : 82-83.
Lukian. 1960. Dialogi, t. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Maślanka-Soro Maria. 2007. Wyspy Szczęśliwe w starożytności: mit i rzeczywistość. W Archipelagi wyobraźni. Z dziejów toposu wyspy w kręgu literatur romańskich, red. Łukaszyk Ewa, 27. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Miloš Damir. 1996. Otok snova. Zagreb: Meandar.
Nietzsche Friedrich. 2009. Narodziny tragedii albo Grecy i pesymizm. Warszawa: Aletheia.
Niewiadowski Andrzej, Antoni Smuszkiewicz. 1990. Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej. Wydawnictwo Poznańskie.
Okopień Krzysztof. 2001. "Dlaczego to nie Apollo, lecz Dionizos jest patronem filozofii". Teksty Drugie 5 : 153.
Pawłowski Kazimierz. 2007. Lathe biosas. Żyj w ukryciu. Filozoficzne posłannictwo Epikura z Samos. Towarzystwo Naukowe KUL.
Sekita Karolina. 2011. Orficka topografia zaświatów w świetle złotych tabliczek. W Orfizm i jego recepcja w literaturze, sztuce i filozofii, red. Kołakowska Katarzyna, 115. Kraków − Lublin: Wydawnictwo Homini: Wydawnictwo KUL.
Szacki Jerzy. 2000. Spotkania z utopią. Warszawa: Sic!.
Trzcionkowski Lech. 2011. Złote tabliczki orfickie. Nowe znaleziska, nowe interpretacje. W Orfizm i jego recepcja w literaturze, sztuce i filozofii, red. Kołakowska Katarzyna, 7. Kraków − Lublin: Wydawnictwo Homini: Wydawnictwo KUL.
Urry John. 2007. Spojrzenie turysty. Warszawa: PWN.
Wojtczak Dariusz. 1994. Siódmy krąg piekła. Antyutopia w literaturze i filmie. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
Polska Akademia Nauk Polska
Wszystkie artykuły prezentowane na łamach „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo” są publikowane w otwartym dostępie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa wersja 3.0 (CC-BY) 
